Het EXPO Greater Amsterdam stond weer in het teken van twee weekenden vol Horse Event. Het was een fantastisch weekend. De zon scheen, het was lekker weer en het was gezellig druk. Wij (Doordraver & Daisy) waren aanwezig om jullie een mooi verslag te geven. Tijdens Horse Event zelf hebben we een mooie liveblog kunnen bijhouden, maar natuurlijk willen we altijd nog een keer nagenieten met de foto's.
Voor mij begon de dag ook op tijd, om 10:00 uur wilde ik bij de clinic van Mans Buurman zijn: Springtraining met variatie. Helaas had ik wat vertraging met het parkeren van de auto waardoor ik niet vanaf het begin bij de clinic aanwezig was. Ik heb hierdoor een groot deel van de uitleg gemist. Het waren twee leerlingen van Mans Buurman. Een pony was een echte springpony en de andere pony was eventing opgeleid. De twee amazones reden met hun pony fanatiek door de bak. Er waren meerdere sprongen neergezet. Van gewone hindernissen tot tonnen. Mans legde uit hoe je je springtraining kan variëren met verschillende lijnen, maar dus ook qua opbouw van wat voor hindernissen. Zo moesten ze ook krappe bochten rijden en schuin over de hindernissen vliegen. Erg leuk om naar te kijken.
Ik zat al klaar voor de clinic van Feather Light Horsemanship. Deze is altijd druk bezocht, dus blij dat ik al een fijne plek had. De tribunes raakte al snel helemaal gevuld om met z'n allen aandachtig naar Yvet te luisteren en te kijken. Ook dit jaar had ze een paard meegenomen die ze voor de clinic nog niet had ontmoet. Het is een jong spring gefokt paard wat veel spanning opbouwt in enge situaties.
Je zag meteen al dat dit zich uitte in een krampbeen achter. Het was geen fijn gezicht, maar de eigenaresse vertelde dat hij hier geen last van heeft en meerdere keren onderzocht is door de dierenarts. Yvet gaat rustig met het paard aan de slag en houdt ook rekening met zijn achterbenen. Normaal neemt ze hier meer de tijd voor, maar aangezien ze maar 40 minuten heeft moet ze iets snellere stappen nemen. Ondanks de korte tijd zie je dat het paard veranderd en dat geeft een fijn beeld. In het verslag van Doordraver zie je uitgebreid verslag van deze clinic. Het was in ieder geval een hele interessante clinic om te zien.
Daarna was het tijd voor de clinic van Pauline van Nispen: Door de ogen van de jury. Deze clinic was er op het laatste moment bij gekomen, omdat Lammert Haanstra door omstandigheden niet kon. Ik had mij dus ook niet ingelezen in deze clinic, maar het leek mij wel interessant om te zien hoe een jury naar een proef keek. Zelf had ik verwacht dat er ruiters/amazones een proefgerichte clinic reden en tegelijkertijd werden beoordeeld door Pauline. Het was helaas geen proefgerichte clinic, maar ze liet de ruiter(s) losse oefeningen rijden. Samen met een aantal ruiters legde ze uit waarom de ene oefening en uitvoering anders beoordeeld werd. Aangezien ik ook naar de clinic van Marco Boavista wilde heb ik deze clinic niet volledig gekeken.
Snel door naar de sportpiste om nog een deel te zien van de clinic van Marco Boavista met Working Equitation als afwisseling op je dressuurtraining. Vorige Horse Event editie was ik hier ook wezen kijken en toen legde Marco ook al heel interessant uit hoe je WE kan combineren met dressuurtrainingen. Er waren twee combinaties in de bak. De eerste combinatie had zichtbaar meer ervaring in het WE werk, meer controle en ontspanning tijdens de oefeningen. Je zag dat beide combinaties er echt plezier in hadden en dat het dressuurpaard de oefeningen eigenlijk heel goed oppakte. Zo oefende ze pierrettes om de palen heen en ook het recht achterwaarts lopen tussen balkjes door werd zo goed geoefend. Ik vond het toch weer een eye opener hoe je een dressuurtraining gemotiveerd en interessant kan houden voor elk type paard.
Love, language and leadership
Daarna was het tijd voor Pat Parelli. Hier keek ik enorm naar uit! Onder luid gejuich en geapplaudisseer kwam Pat Parelli galopperend de piste binnen. Hij maakte er een hele show van. In galop langs de bakrand om iedereen een high five te geven en daarna zelf klappend rond rijden om het publiek warm te maken. Tijdens zijn beginshow had hij ook een grote groene bal waar zijn paard niks om gaf. Hoog stuiterend kwam de bal in beweging en cirkelde het paard om de bal heen. Verder liet hij nog vele oefeningen zien zoals draaien om de achterhand, draaien om de voorhand, zijwaarts en achterwaarts. Eenmaal klaar stopte de muziek en sprak hij voor het eerst het publiek aan met zijn welbekende gezegde: "Raise your hand if you love horses." Zonder deze zin is het geen Pat Parelli show. Zijn show begint áltijd met deze zin. Daarna ging hij verder met het introduceren van zijn clinic: "Who want to be really good with horses? Who want to know more about horses?" Raise your hand! Dat gingen we vandaag volgens Pat Parelli leren. Dat hij vaker shows geeft was goed te zien. Met hier en daar (harde) grapjes wist hij het publiek volledig tot zich te winnen.
`Als we begrijpen wat paarden echt willen, is dat wij begrijpen wat zij echt willen´. Dat wij gaan begrijpen hoe zij de wereld zien. Dat betekend: wij als mensen zijn grote dieren, paarden zijn lange dieren. Wij moeten leren hoe we moeten denken met een lang lichaam. Hierop moest het publiek hem napraten met de woorden "long body logic". Wij als mensen moeten leren om de 'paardentaal' te spreken en begrijpen. Hij gaf als voorbeeld hoe een moeder 'praat' met haar veulen. De moeder is groter dan het veulen en duwt hem zo de goede kant op tijdens het lopen. Hij pakte hierbij zijn 'carrot stick' en liet zien hoe hij met deze lange stick het paard opzij kon 'duwen', de voorhand en achterhand apart van elkaar. Hij benoemde dit als een spel voor het paard. Paarden vinden het leuk om zo te spelen met een mens. Paarden houden van spelen gaf hij aan.
Vanaf deze kennis riep hij twee Parelli instructeurs erbij, Nina en Josh uit Duitsland. Zij lieten zien hoe ze hun beide paarden vanaf de grond begeleiden. Het eerste wat Pat altijd wilt is dat het paard vertrouwen heeft. Nina moest achteruit lopen voor haar paard en met de stick heen en weer zwaaien. Zo liet ze het paard zien dat als hij ergens bang voor is (de stick) dat het van hem af beweegt. Dat het 'enge' weggaat. Het eerste wat ze van het paard vragen is dat ze niet overal bang voor hoeven te zijn.
Nina en Josh lieten, met uitleg van Pat, zien hoe Parelli werkt door middel van obstakels in de piste. Met de leadrope lieten ze de paarden achterwaarts gaan, maar ook zijwaarts over de hoefslag. Nina liet haar palomino merrie ook een paar keer over een tonnen springen en zelfs een keer over een ton waarbij de voorbenen over de ton stonden en de achterbenen nog achter de ton. Daarna ging de muziek aan en lieten ze zien hoe ze 'speelde' met de paarden. Ook het blok in de piste werd een paar keer gebruikt. Zo gingen de paarden erop staan en kregen ze luid applaus van het publiek. Dit begon allemaal bij beide eerst nog met het touwhalster en de leadrope, maar al gauw ging het touwhalster eraf. Pat zou overigens geen echte showman zijn als hij ondertussen niet zijn mobiel erbij pakte en langs het publiek stapte en even iedereen op de film zette voor zijn facebook. Iedereen in het publiek zwaaide vrolijk als hij voorbij kwam stappen.
Je zag tijdens de korte show van Nina en Josh wel duidelijk het verschil tussen het paard van Nina en het paard van Josh. Josh zijn paard was nog wat onzekerder en liep twee keer weg van hem. Pat bracht hem daarna keurig terug door middel van zijn stick waarnaar luid applaus klonk van het publiek. Josh bleef ook heel kalm en rustig en stelde zo zijn prachtige vos weer op zijn gemak. Na twee keer ging bij Josh zijn paard toch het touwhalster weer om, omdat hij wel wat zenuwachtig was in de piste. Hij liet nog wat cirkel oefeningen zien. Josh ging inmiddels de piste uit waarnaar de focus volledig ging op Nina en haar palomino. Nina stapte zonder tuig op haar palomino en liet zien dat ze haar paard alle oefeningen ook kon laten doen in alle vrijheid. Het was mooi om te zien hoeveel vertrouwen ze in elkaar hebben.
Na deze korte show gaf ze haar paard over aan Pat. De muziek ging weer opnieuw aan en terwijl Pat op zijn prachtige zwarte paard reed kon hij ook ondertussen de palomino alle kanten op sturen. Zo gingen ze ook in galop door de piste heen en met een simpele draai van de stick draaide de merrie om haar achterhand een rondje en sloot daarna weer terug bij Pat aan. Je zag dat beide paarden het 'werk' ook leuk vonden. De grote groene bal kwam er ook weer bij en ook hier draaide ze in galop om de stuiterende bal heen. Van rondjes draaien, tot galoperen en in een keer halt houden, het was mooi om te zien hoe Parelli werkt. De clinic show was hierna afgelopen. In galop ging hij nog langs de bakrand waar iedereen weer een high five kreeg. Pat bedankte het publiek waarnaar hij achterwaarts de piste verliet. Buiten de baan konden fans nog snel op de foto met hem en zijn paard.
Na de show van Pat Parelli wilde ik kijken bij de clinic van Laury Tisseur. Helaas had ik het niet goed opgeschreven waardoor ik bij de verkeerde piste stond. Dat gaf mij uiteindelijk wel de tijd om de stand eens langs te lopen. Alles was goed geregeld. De stands waren ruim opgezet, maar ook de eetgelegenheden waren zeker goed geregeld. Er was voldoende keuze en genoeg zitplekken om eens goed alle aankopen die je had te bekijken.
Tijdens het shoppen kwam ik langs de piste van Marlies en Coby van Baalen. Ik was vergeten dat deze clinic bezig was waardoor ik wat op het einde kwam. Ik heb de clinic niet gevolgd, maar toch wilde ik even een mooie foto delen.
Na deze korte pauze ging ik weer door naar de clinic van Marco Boaviste samen met Margo Timmermans. Ik was net wat te laat waardoor ik het begin had gemist. Deze clinic ging over de speed en trail van Working Equitation. De piste was volledig opgebouwd naar een echte Working Equitation parcours.
Tijdens het oefen rijden en uitleg van Marco maakte Margo ook al grapjes over de garrocha dat dat ding maar enorm wiebelde en ze met moeite goed kon mikken. Van balkjes, tot slalommen, hekje open en dicht doen, bel luiden en zelfs een sprongetje, alles stond klaar. Nu was het tijd voor Margo om de speedtrail af te leggen. Margo had geen idee hoe ze het parcours ging rijden, maar ze liet het maar op haar afkomen. Het publiek werd opgejut door Margo flink aan te moedigen met klappen en juichen. Haar paard werd hier behoorlijk heet van waardoor Margo zichtbaar haar handen vol had om nog een beetje goed het parcours door te komen. Je zag duidelijk dat ze er ondanks dat echt van genoot. Je hoorde haar af en toe ook wel echt lachen als de oefening met wat moeite volbracht werd of dat het met de garrocha niet goed ging. Op het einde maakte ze ook een grapje door te zeggen dat het helemaal prima ging en niemand doorhad dat het niet vlekkeloos ging. Het publiek kon er hard om lachen. Hierna was Marco zelf aan de beurt. Onder luid gejuich en applaus ging hij van start. Wat een snelheid en beheersing! Prachtig om te zien hoe hij en zijn paard op elkaar ingespeeld zijn. Zoveel kracht wat dat paard heeft. Van stilstand in een keer naar volle galop. Het was een verademing om naar te kijken! Niet alleen hoeveel actie Working Equitation geeft, maar ook stiekem omdat Marco zijn paard een plaatje ansich is!
Hoe rijd je een snelle barrage? Wout-Jan van der Schans
Hierna was het tijd voor de clinic van Wout-Jan van der Schans met 'hoe rijd je een snelle barrage'. Wout-Jan liet eerst zijn paard goed warm springen. Tijdens het springen door deelde hij ook zijn kennis en liet hij merken wat de makkelijke en moeilijke kant is voor dit paard. In de loop van de clinic zag je dat het paard steeds wat soepeler werd en de moeilijke kant ook goed ging. Wout-Jan liet zien hoe zijn trainingen er thuis uitzien. Van twee hindernissen na elkaar liet hij zien hoe je hem rustig kon rijden met zes galopsprongen, maar ook hoe je hem dan rijd in een barrage en er vijf galopsprongen van maakt. Hierbij vertelde hij ook de theorie hoe je dit kan berekenen in meters en waar je dan in de barrage rekening mee moet houden hoe veel verder een paard op die snelheid dan landt.
Wout-Jan maakte ter plekke een parcours in zijn hoofd en hierna draaide hij zijn paard met zeer snelle en korte bochten om naar de volgende hindernis. Hoe sneller en korter de bochten werden hoe enthousiaster het paard en het publiek werd. Het zag er allemaal zo gemakkelijk uit! Mooi om te zien.
Toen was het tijd voor de clinic met Charlotte Fry onder begeleiding van Anne van Olst. Charlotte Fry is een Olympische, Europese en Wereldkampioenschappen medaille winnende Britse dressuuramazone. Dus een hele eer dat zij hier op Horse Event aanwezig was. Dit was ook duidelijk te zien, want de tribunes zaten helemaal vol.
Anne van Olst begeleidde Charlotte en Nespresso. Ze lieten veel oefeningen zien waarop en waarom ze trainen. Van piaffe tot passage en wissels. Alles van de Grand Prix kwam aanbod. Zo legde ze uit waarom ze moest lichtrijden bij bepaalde oefeningen en hoe ze oefeningen konden verbeteren. Ook het achterwaarts en halthouden, maar toch vooruit blijven denken. Het was mooi om een kort inkijkje te krijgen in de trainingen die zij thuis doen. Een paard met veel talent en ook geen straf om naar te kijken! Wat een prachtig paard!
Na deze clinic was het eerst tijd voor een demo van het Vaulting en Show team. Elk jaar komen zij terug om een prachtige show te geven. Het was weer adembenemend om te zien. Het publiek was muisstil, zoals gevraagd werd. Dat gaf toch wel een extra magische sfeer. Eenmaal klaar kregen ze luid applaus van het hele publiek. Hierna was het tijd voor de grote eindshow! Laury Tisseur kwam binnen met één van zijn paarden. Elke keer kwam er een paard bij waarna ze een korte show gaven. Uiteindelijk was Laury druk met vier paarden tegelijk.
De show zag er zeer vriendelijk uit. Er straalde veel vertrouwen af, ondanks dat je zag dat Laury in volle concentratie bezig was om zijn hengsten (en een ruin) te begeleiden. Van galopperen in een cirkel om elkaar heen tot zelfs liggen in het zand. Het zag er prachtig uit. Helaas was het maar heel kort. Het had zeker langer gemogen. Voordat we het door hadden was het alweer afgelopen.
Al met al een geslaagd event. Zeker voor herhaling vatbaar en een dikke aanrader om volgend jaar (weer) naartoe te gaan!
