De westernsport kent een aantal onderdelen. In eerdere blogs hebben we de onderdelen aan de hand gezien en het bekendste onderdeel onder het zadel: de reining. Maar de westernsport bestaat uit nog veel meer onderdelen. In deze blog maken we kennis met de trail.
In deze blog lieten we je zien wat het onderdeel In hand trail inhoudt: Western: halter onderdelen - Blog - Equinemarkt Forum. Maar ook onder het zadel heb je het onderdeel trail.
In de trail draait het om controle, gehoorzaamheid en samenwerking. Het woord 'trail' betekent letterlijk 'spoor'. In de westernsport staat 'trail' voor het volgen van een spoor (traject) in de vrije natuur, bijvoorbeeld op zoek naar de kudde koeien op de prairie. Dit spoor wordt, in de rijbak, met hindernissen nagebootst. Zo kom je in de trail een hek tegen dat open en dicht moet worden gedaan vanaf het paard. Of een paar balken waar je overheen moet stappen, draven of galopperen. Of wat denk je van de brug over?
De jury beoordeelt de verrichtingen van het paard over de hindernissen, waarbij de nadruk wordt gelegd op opvoeding, gehoorzaamheid van de ruiter en kwaliteit van de beweging. De paarden worden beloond voor het stijlvol en vlot nemen van de hindernissen. Ook wordt gekeken naar de zelfstandigheid van de paarden gedurende het parcours als de hindernissen dat toestaan, maar ook voor het gewillig gehoorzamen van de ruiter bij moeilijke hindernissen. Er worden punten afgetrokken bij onnodige vertragingen tijdens het naderen of overwinnen van een hindernis. Ook het aantikken van balken levert strafpunten op. Het paard moet bij alle onderdelen volledig vertrouwen op zijn ruiter of begeleider en dus niet schrikken van een vreemd geluid of raar voorwerp.
In een pattern worden drie gangen gevraagd: walk (stap), jog (draf) en lope (galop). De houding van het paard moet hierbij ontspannen zijn en het hoofd in een natuurlijke positie gedragen worden. Het is niet toegestaan het paard aan te raken, buiten de hulpen die gegeven moeten worden. Andere aanrakingen worden als extra hulp beschouwd en zullen negatief beoordeeld worden. Stemhulpen op fluisterniveau zijn wel toegestaan.
Pattern
Elk pattern bestaat uit minstens 6 hindernissen, waarvan 3 verplichte hindernissen. Verplichte hindernissen zijn:
- Het openen, doorgaan en sluiten van het hek. Tijdens het openen moet de ruiter het hek vast blijven houden. Het hek in een pattern kan een vast, draaibaar hek zijn, maar ook een touwhek.
- Het gaan over minstens vier liggende balken. Dit kan in iedere gang gevraagd worden, uiteraard is de afstand van de balken hier op aangepast.
- Achterwaartse hindernis. Dit kan bijvoorbeeld een vorm zijn tussen balken of een achterwaartse slalom tussen pionnen.
Dan zijn er ook nog een aantal optionele hindernissen mogelijk:
- Slalom in walk of jog
- Een voorwerp verplaatsen (pick up)
- Over een brug (altijd in walk)
- Aan- of uit trekken van een regenjas of cape
- Zijwaarts over een hindernis gaan die maximaal 30cm is verhoogd (side pass)
- Een draai maken in een vierkant van balken
- Een sprong over een balk van maximaal 45cm hoogte
- Sloot (greppel), beek of vastgelegd folie dat niet kan wapperen waarbij een metalen bodem of gladde bodem verboden is
- Afstijgen en weer opstijgen
- Afstijgen, bij gebruik van split reins het uiteinde van één teugel op de grond leggeneen cirkel rond het paard lopen, en weer opstijgen (ground-tie). Bij gebruik van andere teugels (romal of bosal) is een andere manier toegestaan, zoals beschreven in het regelboek.
Voorbeeld pattern van de DAWRA
Score
Iedere combinatie start met 70 punten. Punten worden toegekend en afgetrokken op basis van 0 tot oneindig, waarbij 70 punten een gemiddelde prestatie voorstelt. Voor iedere hindernis ontvangt het paard een hindernisscore die opgeteld of afgetrokken wordt van de 70, en kan het paard strafpunten oplopen die van de 70 afgetrokken worden. De hindernisscore loopt van plus 1½ tot min 1½: -1½ extreem slecht, -1 heel slecht, -½ slecht, 0 correct, +½ goed, +1 erg goed, +1½ uitmuntend. Hindernisscores dienen apart van strafpunten bepaald en toegekend te worden. Een deelnemer moet minstens 56 punten halen om in aanmerking te komen voor plaatsing.
Extreem mountain trail
Een onderdeel dat steeds meer in opkomst is, is de extreme mountain trail. Dit gaat nog een stapje verder en kan zowel aan de hand als onder het zadel gereden worden. Extreme Mountain Trail is pas een aantal jaren geleden (2000) ontstaan in Amerika. Daar is het in de afgelopen jaren enorm in populariteit gestegen en al uitgegroeid tot een ware wedstrijdsport. In Nederland zijn er nog geen wedstrijden, maar er zijn wel een aantal trailtuinen, waar je met je paard naartoe kunt om te trainen, oefenen of les te nemen. De opzet van Mountain Trail is dat zowel het paard als de ruiter zich met enige behendigheid door de verschillende obstakels manoeuvreren, die men in het gewone buitenrijden ook tegen zouden kunnen komen. Het “partnerschap” tussen de ruiter en zijn paard is hierbij het allerbelangrijkst, dit partnerschap wordt gecreëerd door wederzijds vertrouwen en respect. Het heeft dus niets te maken met welke discipline er gereden wordt.
Een Mountain Trail Park is een parcours waarin verschillende natuurlijke onderdelen worden aangeboden die men in het buitenrijden ook aan zou kunnen treffen. Denk hierbij aan een hoge brug, een bewegende brug, waterpartij, boomstammen, rotsen en steile helling.
Door de ontwikkelaars is er een verschil gecreëerd tussen Mountain Trail en Extreme Mountain Trail. Dat heeft alles te maken met de moeilijkheidsgraad van de obstakels en waarbij verschillende obstakels worden samengevoegd. Het is niet zo dat “Extreme” alleen maar voor zeer gevorderde ruiters is maar het is juist de finesse van het uitvoeren van de obstakels en de durf die een grotere rol gaan spelen. De Extreme Mountain Trail in de wedstrijden worden wel “as quickly as possible” gereden maar daar hoef je je natuurlijk niet aan te houden. Het is gewoon een extra discipline in de Mountain Trail. En zoals het de Amerikanen betaamt moet er nog een extra dimensie aan de trail worden gegeven want zo wordt de Extreme Mountain Trail (in wedstrijdelement) zonder hoofdstel gereden.
