De naam Anky van Grunsven is iedereen die een beetje bekend is met de paardenwereld wel bekend. Vandaag is zij jarig, en daarom staan we graag even stil bij de successen die zij behaald heeft, en wat zij betekent voor de Nederlandse paardensport.
Op 2 januari 1968 wordt Theodora Elisabeth Gerarda (Anky) van Grunsven geboren in Erp. Op zesjarige leeftijd begint Anky met paardrijden op haar eigen pony, de Shetlander Heleentje. Toen Anky zeven jaar oud was, begon zij landelijk met wedstrijden rijden. Ze komt uit in het springen, dressuur en cross. Na het behalen van het HAVO-diploma, besluit zij professioneel te gaan rijden en lesgeven.
Prisco is Anky haar eerste ‘echte’ eigen paard. In 1980 brengt zij de dan zesjarige ruin voor het eerst uit op wedstrijd en nog geen twee jaar later mogen ze al in het Z starten. Ze leidt Prisco op tot het hoogste niveau en verschijnt in 1988 aan de start op de Olympische Spelen in Seoul. Twee jaar later wordt de combinatie voor het eerst Nederlands Kampioen. Op haar website, Anky.nl, schrijft Anky over Prisco:
‘Met Prisco is alles begonnen, van Prisco heb ik geleerd wat geduld is. ‘Daarom kan ik zo goed met hete paarden overweg! Dat heb ik aan ‘Prisje’ te danken.’
Ondertussen heeft Anky Bonfire onder het zadel. Bonfire staat ingeschreven bij het Oldenburger stamboek en is een nakomeling van Welt As x Praefectus xx. Met Bonfire begint het succesverhaal van Anky pas echt. In 1994 wordt zij wereldkampioen in Den Haag en in totaal pakt ze acht keer de Nationale titel. Het absolute hoogtepunt is de eerste individuele gouden medaille op de Olympische Spelen van Sydney in 2000. Hierna gaat Bonfire met pensioen. Op 28 oktober 2013 overlijdt de dan 30-jarige ruin. Een dag later werd hij gecremeerd en zijn as werd uitgestrooid over de weilanden in Erp, waar hij altijd graasde. In Erp staat ook een standbeeld van Bonfire.
Standbeeld van Bonfire in Erp. Foto van Wikipedia
Salinero is het volgende paard voor Anky. Dankzij dit paard schrijft Anky zelfs geschiedenis, zij is namelijk de eerste ruiter die drie keer op rij individueel goud op de Olympische Spelen wint. Na Sydney in 2000, mag Anky ook in Athene (2004) en Hongkong (2008) de hoogste trede van het podium beklimmen. Hiermee is Anky de meest succesvolle ruiter aller tijden. Over Salinero vertelt Anky het volgende:
"Ik kreeg Salinero als zesjarige op stal, hij was eigenlijk bedoeld voor een Amerikaanse klant. Die nam hem niet en Sjef zei dat ik er echt eens op moest gaan zitten. Vanaf dat moment was ik verkocht. Salinero's sterke punten zijn onder andere piaffe en passage en natuurlijk de kür op muziek. Voor mij is Salli een heel bijzonder paard door zijn speciale karakter."
In totaal wordt Anky acht keer uitgeroepen tot “Ruiter van het Jaar”. In 1994 wordt ze geëerd als sportvrouw van het jaar en in 2001 wordt ze uitgeroepen tot “Ruiter van de eeuw”. Ook is Anky benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en in de Orde van de Nederlandse Leeuw, vanwege haar Olympische successen.
Dan besluit Anky de overstap te maken naar de westernsport. Na een aantal lessen bij Rieky Young, schaft ze haar eigen Quarter Horse aan. Whizashiningwalla BB, ook wel Whiz, koopt ze bij Cira Baeck. Met deze palominokleurige ruin komt ze aan start tijdens de Wereldruiterspelen van 2010.
Via Instagram is af en toe een teaser te zien van Bon Bravour. Of we haar ooit met deze hengst in de ring zullen zien, dat is nog even afwachten. Aan Horses vertelde ze in maart 2021 nog dat ze een terugkeer niet zou uitsluiten.
