Hier is ondertussen een paardenverzameling ontstaan, niet van alle paarden kan ik foto's delen omdat ik ze simpelweg gewoon niet op de computer heb staan, dus dan moet je je maar een voorstelling maken.
De aanwinst die ondertussen het langste van en bij ons is, is Rocky. Rocky hebben we bijna zes jaar geleden gekocht en was écht een bangepoepert. Niet lekker in zijn velletje, bang voor iedereen die bij hem in de buurt kwam, kopschuw, in zichzelf gekeerd... Ik denk dat ik gerust kan zeggen dat hij enorm getraumatiseerd was. Hij heeft allerlei labels opgeplakt gekregen. Maar wát een paard komt eronder uit nu we rustig aan alle beperkingen bij hem weggehaald hebben. Hij is en blijft ons speciaaltje maar echt een best paard in ALLE opzichten.
Toen kwamen er in 2018 twee IJslanders bij. Mijn grote droom, een gangenpaard, heerlijk ongecompliceerd vaak wel temperamentvol en gewoon fijne paarden om lange tochten mee te maken. Ooit een keer de tölt gevoeld en toen was het gedaan, ik wilde niets liever meer dan een gangenpaard. Vier jaar na die gedachte heb ik mijn droom kunnen verwezenlijken en kwam ik twee veulens tegen, op IJsland, want ik wilde zo'n puur mogelijke lijn, waar ik simpelweg niet tussen kon kiezen. Een zilverappel zwart bonte merrie en een grulla bonte merrie met twee maanogen... Mijn zusje viel ook voor de grulla bonte maar ik kon de droom voor een zilverappel zwarte niet laten gaan en dus kwam er niet één IJslander maar kwamen er twee. Kókó en Sísí.
Omdat ze nog steeds op IJsland staan heb ik van hen nooit echt recente foto's. Plus, de foto's zijn niet van mij dus kan ik ze niet zomaar delen. Ik zou in 2020 heen gaan maar daar bracht corona verandering in. Nu wachten we tot ze hierheen komen omdat het gewoon zonde van het geld is om het nu te besteden aan een reis daarheen als we het in hun reis naar Nederland kunnen steken.
Vorig jaar gaf mijn moeder aan dat ze stiekem toch ook meer met de paarden wilde doen maar Rocky met zijn 1.80m te groot vindt. Rijden kan ze niet meer dus wilde ze gaan mennen. Absoluut een no-go met Rocky die bij paniek echt in blinde paniek schiet & dan zijn grootte... Mijn moeder wilde wel een Shetje. Nou, zo gezegd, zo gedaan, ik heb een kennis die met Shetlanders fokt en dus was de afspraak voor een paar dagen later zo gemaakt. We zouden alleen gaan kijken, mijn moeder wilde geen drachtige merrie en wilde alleen oriënteren. MISLUKT! Ivana volgde haar vanaf moment één op de voet en dus hadden ze elkaar uitgezocht. Er zat alleen wél een pakketje in. Ivana is echt een drakenkop, ze is geweldig maar ook het eigenwijze en koppige van een Shetlander (en ons, onvermijdelijk). Haar laten we straks voor de kar beleren en dan kunnen we lekker met haar op pad.
In mei dit jaar werd Perfect, het veulen van Ivana geboren. Een zwart Shetlander hengstje. Instant verliefd, niet te omschrijven. Hem maken we zo mak als dat het kan. Staat met Rocky samen als we met Ivana aan het werk zijn en loopt dan die grote ruin van 1.80 waarvan het hoofd nog groter is dan Perfect zijn lijfje heerlijk te pesten. Kinderpony in wording. Ook al is zijn toekomst bij ons nog niet 100% duidelijk.
En toen kreeg ik in juni een berichtje dat Sísí toch ergens anders is wezen buurten vorig jaar... Ondanks dat ze de ontsnappingskoningin zó goed in de gaten hadden gehouden. Er liep namelijk ineens een bruin dun bont merrieveulen naast. Waar wij enorm blij mee zijn. Sæla is haar naam en dat betekent geluk.
Dus ja, een verzameling! Inmiddels zes paarden rijk en heel wat centen arm. Maar wat een rijkdom! Ik kan niet wachten tot we alles in Nederland hebben staan en er straks bij alle merries veulentjes lopen 🙂
