Wanneer je je verdiept in Fytotherapie (kruidengeneeskunde) gaat er een wereld voor je open. De fytotherapie is gebaseerd op een schat aan kennis en ervaring die wortelt in een heel ver verleden. De mens begon planten te gebruiken door observatie van de dieren die zij om zich heen zagen, door gebruik te maken van het intuïtieve en instinctieve gedrag van deze dieren. Ook bij onze hedendaagse, gedomesticeerde paarden is het oerinstinct qua kennis van planten en struiken nog steeds aanwezig. De hedendaagse Fytotherapie kan helpen ter ondersteuning of ter genezing van kwalen bij paarden. Ook zien we tegenwoordig steeds meer dat paardeneigenaren een pluktuin aanleggen voor hun paarden. Wat kan je hier nou inzetten? Dit keer de Aloë Vera.
Aloë Vera
De belangrijkste eigenschappen en indicaties voor uitwendig gebruik van de Aloë Vera zijn:
Huid
- Verzachtend
- Hydraterend
- Bevorderd de wondgenezing
- Ontsmettend
- Ontsteking werend
- Infectie werend
- Antibacterieel
- Antiviraal
- Schimmelwerend
Bewegingsstelsel
- Ontsteking werend
- Pijnstillend
- Bevordert de doorbloeding
De belangrijkste eigenschappen en indicaties voor inwendig gebruik van de Aloë Vera zijn:
Spijsverteringsstelsel
- Laxerend
- Versterkend op de ingewanden
- Brengt zes tot vierentwintig uur na inname ontlasting op gang
- Versterkend voor de slijmvliezen
- Beschermd de slijmvliezen
- Verzachtend voor de slijmvliezen
- Herstellend voor de slijmvliezen
- Bevordert de spijsvertering
- Reinigt maag en darmen
Geschiedenis van de plant
De oudste geschriften die over het gebruik van Aloë Vera zijn gevonden stammen uit Egypte, en worden geschat op vier- tot zesduizend jaar voor Christus.
De plant gold als elixer voor de schoonheid, de gezondheid en voor de onsterfelijkheid. Ook Cleopatra en Nofrete, beiden beroemd en geprezen om hun schoonheid, gebruikten de Aloë Vera als weldadige huid- en gezondheidsverzorging. Zelfs bij religieuze riten zoals bijvoorbeeld het balsemen van de lichamen van de farao's werd de plant gebruikt, en begeleidde de koningen der Egyptenaren op hun reis naar de andere wereld.
Dioskurides, een beroemde Griekse arts, prees de plant wegens haar gezondheidsbevorderende werking en schreef zet voor als wondbehandeling, bij maag- en darmklachten, gewrichtspijnen, tandvleesontstekingen en nog veel meer.
Zelfs in de bijbel vinden we meerdere verwijzingen naar het gebruik van de plant als geneesmiddel en gezondheidsproduct.
Ook het oude China prees de Aloë Vera zeer, en ook was de plant bij de Spaanse Jezuïetenmonniken zeer geliefd. En nadat de plant in de 16e eeuw door Engelse zeelieden naar Zuid- en Midden-Amerika gebracht is, wordt ze al snel een van de 16 heilige planten van de plaatselijke indianenstammen.
In de Oudindische geneeskunde, de kunst van de Ayurveda, van oudsher een totale benaderingswijze van de menselijke geest en het lichaam, kreeg de regenererende werking van de Aloë Vera tevens zeer veel aandacht. Volgens de Ayurveda dient lichaam en geest in harmonie te zijn om gezondheid te kunnen garanderen, en de Aloë Vera, welke door de Egyptenaren al als 'middel ter harmonie' genoemd werd, laat in dit opzicht een uitstekend natuurlijk geneesmiddel zien.
Juist het aspect harmonie, het vergelijk, als geheel een methode ter herstel van het menselijk welbevinden, maakt de Aloë Vera ook voor de moderne mens zo hoogst waardevol.
Eigenschappen:
De aloë vera-plant is een niet-giftige, sappige plant die water opslaat in de vlezige bladeren, waardoor deze plant in staat is om te overleven in gebieden waar weinig regen voorkomt. De aloë vera-plant bestaat voor zo’n 99 tot 99,5% uit water. In het overige gedeelte van de plant zitten alle effectieve stoffen. Denk hierbij aan vitamines, mineralen, suikers, enzymen, antioxidanten en vetzuren. Samen vormen deze stoffen de aloë vera-gel.
Gebruik
Gebruik de gel of pulp uit de bladeren van de Aloë Vera voor uitwendig gebruik en het sap voor inwendig gebruik.
Uitwendig gebruik: De gel of pulp kan rechtstreeks op de huid worden gesmeerd. Eventueel afdekken met verbandmateriaal.
Inwendig gebruik: Het sap mengen met het drinkwater of de voeding van je paard. Maximaal 80gram per 100 kilogram lichaamsgewicht per dag. Let op: niet inwendig gebruiken tijdens de dracht, niet gebruiken tijdens het zogen.
