Deze rit gaat gedeeltelijk over de Ermelose heide. Deze rit is geschikt voor ruiters en menners.
Parkeren:
Parkeren kan in overleg bij manege Sequoia stables.
De route:
De route is onderdeel van de Ermelose paarden2daagse. Wanneer wij aankomen zijn er al een aantal mededeelnemers aanwezig. Daardoor besluit ik lekker rustig aan te doen met zadelen, hutje mutje op elkaar rijden is niet mijn / ons ding. Wanneer het rustig is vertrekken we. Vanaf de parkeerplaats bij de manege rijden we direct het bos in.
We starten met een vliegendeken, dit blijkt later niet nodig te zijn; Op een paar "normale" vliegen na, hebben we geen last van steekmuggen.
Altijd wanneer ik op de Veluwe ben komt er een rust over mij heen, en dat gaf ik over aan Taar. Rustig stappend genieten we van het bos, de geuren en de natuurlijke geluiden. Soms moeten we even aan de kant voor onze mededeelnemers, die een aardig hoger tempo hadden als dat wij hadden.
Over prachtige, goed begaanbare ruiterpaden gaan wij verder. De route is goed aangegeven met lintjes aan de bomen, dus de gps kon in de tas blijven. Mijmerend laat ik mij mee wiegen, Tara bepaald het tempo. Wanneer we een poosje onderweg zijn, en Tara een bankje spot, besluit ik er even af te gaan om wat meegebrachte proviand te nuttigen en kan Taar even grazen. Ik besluit de vliegendeken ook af te doen.
De mededeelnemers lijken ons allemaal voorbij te zijn, in alle rust gaan we verder. We worden de weg over geholpen door een aardige verkeersregelaar en ik krijg een heerlijke koek van hem. Hij verteld dat we binnen korte tijd op de heide aan zullen komen. Taar neemt nog een snack van een berkje die aan de kant van het pad staat en daarna zien we de heide inderdaad al snel.
Kwamen we in het bos geen wandelaars en fietsers tegen, hier werd het wat drukker. Dat mocht de pret niet drukken, want wat is het prachtig! Zo ver het oog rijkt: heide, met hier en daar een glooiing. Tara ziet in de verte mededeelnemers en besluit dat ze even lang genoeg met mij alleen is geweest en neemt zowaar een galopsprintje. Haar teruggenomen, want ik vermoedde dat de pauzeplek zich zo zou aandienen, dit was ook zo.
Na een broodje en wat drinken besluiten we verder te gaan. Wel reden we vrij snel achterop mededeelnemers, inhalen ging niet echt, waardoor ik de GPS er bij heb gepakt en nog een kleine omweg heb gepland om ze kwijt te raken. Na nog een klein stukje heide doken we het bos weer in en via prachtig onderhouden ruiterpaden kwamen we uiteindelijk weer bij de manege aan.
Horeca onderweg:
Bij de schaapskooi op de Ermelose heide is mogelijkheid wat te eten en te drinken.
https://schapedrift.nl/
Dit is net over de helft van deze route.
