Een paddock paradise is een vorm van huisvesting die je steeds vaker ziet in Nederland. Mooie zandpaden, de meest creatieve voerplaatsen, heuvels, water, en nog veel meer. Maar wat is nu het idee achter dat paddock paradise?
Jaime Jackson
De grondlegger van het paddock paradise zoals wij dat kennen was de Amerikaan Jaime Jackson. Hij begon als hoefsmid in de jaren '70. Een klant van Jaime had een mustang geadopteerd en hem gevraagd te komen kijken. Jaime was stomverbaasd toen hij de bijzonder goede conditie van de hoeven zag, en wist meteen dat hij deze paarden in het wild moest observeren. Hij startte zijn onderzoek in de jaren '80. De groep paarden die hij bestudeerde leefden in het Great Basin. Dit gebied is ongeveer 14 keer zo groot als Nederland en kent een 'high desert' ecosysteem. Van dit ecosysteem en de verschillende onderliggende, kleinere ecosystemen is bekend dat het overeenkomt met de natuurlijke leefomgeving van het paard. Het landschap kenmerkt zich door droog, dor, weids, rotsachtig en zeer spaarzaam begroeid met gras. Het gebied kent veel hogere pH waardes dan wij in Nederland gewend zijn, door het gebrek aan regen en dus uitspoeling van alkalische elementen zoals calcium en magnesium.
Jaime volgde de groep paarden dagen, weken en soms maanden gedurende 4 jaar. Hij verzamelde zoveel mogelijk informatie over hun gedrag, hoeven en leefomgeving. Zijn bevindingen publiceerde hij in zijn eerste boek “The Natural Horse, lessons from the wild”. Dit onderzoek is de basis geweest van het paddock paradise zoals wij nu kende. Jaime schreef ook hierover een boek, genaamd “Paddock Paradise, a guide to natural horse boarding”, of in het Nederlands vertaald: 'Paddock Paradise, een gids voor het natuurlijk houden van paarden'.
Het paddock paradise
De basis van het paddock paradise bestaat uit een track met diverse voerplaatsen. Door het ruwvoer op verschillende punten over de track te verspreiden, stimuleer je de natuurlijke bewegingsbehoefte van het paard. Afhankelijk van de beschikbaarheid van water, voedsel en onderlinge sociale druk kunnen paarden in het wild wel tot 30 kilometer per etmaal afleggen. Een paard eet in kleine porties verdeeld zo'n 14 tot 16 uur per dag.
Plattegrond van een paddock paradise
Een groot Paddock Paradise bestaat uit een systeem van paden en paddocks. Het principe berust op een round-track wat de dieren dwingt te blijven lopen. Paarden leven hier 24/7. Op de track vind je diverse voerplaatsen met hooi, een watervoorziening en wanneer deze uitgebreider is ook allerlei accenten zoals verschillende bodemkwaliteiten, water doorwading, niveau verschillen (heuvel of kuil) en boomstammen waar ze over moeten stappen. Ook een stuk bos zou deel van het pad kunnen zijn. Door de track over verschillende soorten ondergrond te laten lopen heeft dit een positief effect op de hoefkwaliteit en de beweging op de algehele gezondheid. Daarnaast is er beschutting in de vorm van een schuilstal.
De heuvel wordt graag gebruikt als uitkijkpost
Gras is niet de hoofdvoedselvoorziening. Uiteraard kan een weiland wel aanwezig zijn als onderdeel van de Paddock Paradise of als extra voor een paar uurtjes per dag. Om ook hier het lopen te stimuleren kun je de ingang van het weiland zover mogelijk bij de watervoorziening maken, zodat ze een grotere afstand moeten afleggen. En splits de grote wei op in kleine weitjes, zodat je kunt verweiden, maar ook de paarden kunt stimuleren op zoek te gaan naar gras door niet steeds dezelfde wei open te zetten. Uiteraard moet de ruimte van de wei wel groot genoeg zijn voor het aantal paarden dat leeft in het paddock paradise.
Zandtrack met naastgelegen weiland
Het systeem van een Paddock Paradise is een goed werkend systeem voor alle paarden, maar specifiek voor paarden die snel te dik worden of te dik zijn. Ook werkt het systeem goed voor paarden met gezondheidsklachten als hoef-/spierbevangenheid. Het vele lopen zorgt voor een goede spijsvertering, spieropbouw en soepele gewrichten. Daarnaast stimuleert het de communicatie en socialisatie tussen de verschillende paarden in de groep.
Een ander bijkomend voordeel is dat de beschikbare weide de kans krijgt om door te groeien, waardoor de graskwaliteit beter en soberder wordt. Wat ook weer ideaal is voor het type paard dat snel te dik wordt of hoefbevangen raakt. Bij een juist management krijgen de kruiden ook weer een kans, waardoor de weide gevarieerder wordt.
Een variant die we ook in Nederland tegenkomen is een mini-paddock paradise. Wanneer een kleinere oppervlakte beschikbaar is, kan er gekozen worden voor 1 paddock met schuilstal of een minitrack om bijvoorbeeld een kruidenbosje. Door slim te spelen met palen en draad kun je op een kleine oppervlakte toch beweging stimuleren.
Schuilstal met verharding
Voor alle vormen van een Paddock Paradise geldt dat nieuwe paarden goed geïntroduceerd moeten worden, zeker wanneer de nieuwe paarden nog niet gewend zijn aan het leven in een kudde op een track. Het paard zal zelf de tijd nodig hebben om aan de omgeving en het 24/7 leven te wennen en daarnaast zullen paard en kudde ook aan elkaar moeten wennen. Stel een limiet aan het aantal paarden op een track. Teveel paarden op een track kan voor problemen onrust zorgen.
