Ik begin met je een na laatste alinea: inderdaad hoort ieder paard de beste verzorging te krijgen. Maar wat is de beste verzorging? Is dat een ruime stal, dik bed stro, berg hooi, uitgemeten voer, uur stapmolen, training, elke dag een poetsbeurt, solarium na het werken op een luxe stal, een paar uur per dag paddock of wei goed beschermd met deken en beenbeschermers? Of is dat 24/7 buiten in een kudde, met een goede schuilplek en droge bodem, onbeperkt goed ruwvoer, aanvullende balancer, af en toe een ritje of wandeling.
Bekijk je dit vanuit het paard of de eigenaar?
Ik vind persoonlijk optie 2 de beste. Bewegingsvrijheid, kuddevriendjes, genoeg ruwvoer (kan ook geanalyseerd en uitgebalanceerd zijn), aanvullende voeding (kan ook op maat zijn), waarbij een schuilplek en droge bodem ook echt een vereiste zijn. 24/7 buiten maar in de drek en modder (stereotype beeld) is not done.
Verder walg ik van veel trainingsmethodes en ijzerwerk. Ik rijd zelf overigens ook met een trens, maar waar het kan ook bitloos. Vanuit het verleden heb ik ook met scharen en hulpteugels gereden, ik rijd nog steeds met een zweepje. En daar heb ik ook mijn vraagtekens wel eens bij. Ik heb dat zweepje om te voorkomen dat een ritje een groot graasfestijn wordt. Maar zwepen worden ook om andere redenen gebruikt.
Sowieso is rijden onnatuurlijk. En toch doen we het. Maar ik vind wel: kijk naar het paard. Zorg dat het leuk is voor het paard. Dat het paard er beter van wordt. Ik hoef niet per sé te rijden, maar ik zie dat mijn haflinger van zijn bosritjes geniet. Ik zorg dat hij die zo comfortabel mogelijk maakt met goed passend tuig, af en toe gymnastiseren in de bak, enz. Dit gaat overigens bitloos of met trens. Mijn paint is nog niet onder het zadel. Plan is wel om haar te beleren, over 1-1,5 jaar ga ik daar eens mee beginnen (ze is nu 2,5). Maar als zij het niet leuk gaat vinden, prima. Werken aan de hand doe ik ook graag, maar ook daar kijk ik naar het paard. Soms word ik wel eens moe van mezelf, vraag ik me niet teveel af of ik alles wel goed doe? Zowel op het gebied van training en omgang, als op het gebied van huisvesting en voeding.
Inmiddels is van heel veel dingen in de topsport wel duidelijk dat het leed is. Gelukkig verdwijnt dat ook steeds meer. Maar er zijn ook veel dingen vanzelfsprekend die niet direct als leed worden gezien. Het moeten gebruiken van stang en trens op bepaald niveau bijvoorbeeld. Waarom niet de keuze voor bitloos of trens of stang en trens? Ik vind het dierenleed als je 2 bitten in een kleine paardenmond moet stoppen omdat het in een reglement staat. Dan schiet het toch zijn doel voorbij?
Ik ben niet tegen stalling, maar alleen maar stalling, stapmolen, training en af en toe alleen op een postzegel mogen, vind ik dierenleed. Een paard heeft beweging nodig, heeft sociaal contact met soortgenoten nodig.
Kortom, sommige dingen zijn overduidelijk, maar er is een enorm groot grijs gebied met veel meningsverschillen.
Ik denk wel dat topsport diervriendelijk kan. Maar dan moet er niet zoveel geld mee gemoeid gaan en nog veel gebeuren.
