Op 20 november mochten Tara en ik mee doen aan een clinic Western meets Working Equitation. Deze clinic werd gegeven door The Cowgirls en TWE Vledder.
Nadat we met de paarden door de bak waren gereden om ze even te laten wennen aan alle onderdelen kregen we uitleg over alle trail obstakels. The Cowgirls vertelden hoe het obstakel in de Western moest worden genomen en TWE Vledder vertelde hoe het obstakel in de WE moest worden genomen.
Als eerste werd de round-pen uitgelegd. Dit onderdeel zie je voornamelijk in de WE terug. Er werd uitgelegd dat er eerder vee in stond (de round-pen was natuurlijk hoger toentertijd), wanneer je het vee had verzameld moest je de kudde via het hek de round-pen in of uitdrijven. De Western kent dit onderdeel nog wel als Penning en Cutting. Omdat ze de roundpen in de WE graag als wedstrijd element wilden toevoegen, is dit idee bedacht. De round-pen wordt geacht je niveau in verschillende tempo's genomen in beide richtingen.
Hierna kregen we uitleg over de L. In de Western rijd je deze eerst vooruit, daarna ga je achterwaarts terug. Bij de WE rijd je hem voorwaarts, je belt en daarna ga je er recht achterwaarts uit.
De slalom was voor beide disciplines hetzelfde. Mooi afgewerkte halve voltes om de palen heen.
Even verderop staat een sta tafel met daarop een beker. In de WE pak je de beker op en steek je hem met één hand boven je hoofd, terwijl het paard blijft staan. In de western pak je de beker op en rijd je bijvoorbeeld een rondje om de tafel voor je de beker weer weg zet.
De brug en het hek zijn voor beide disciplines nagenoeg hetzelfde.
Dan staan er nog twee staanders met een beker daarop. De beker verplaats je met één hand van de ene staander naar de andere.
Als laatste wordt de garrocha uitgelegd. De garrocha lijkt op een biljardkeu waarmee je gaat ringsteken. Wat erg belangrijk is, is dat je je duim omhoog houd, anders gaat de ring over je hand heen, met alle gevolgen van dien.
Na de uitleg is het tijd om voor onszelf de obstakels te gaan doen. Ik besluit met Tara naar de brug te gaan, want deze kent ze. Wanneer ze één stap op de brug heeft staan schrikt ze van het geluid? en davert hard achteruit, maakt een draai om de achterhand en begint te bokken. Gelukkig kon ik hem een keer uitzitten. Direct weer naar de brug e nu ging het goed.
Na de brug gingen we naar het hek. Deze ging bijna perfect. Via de staanders met beker, welke Tara ook erg spannend vond, rijden we naar de round-pen. Ik merk dat Tara hier ook weer spanning opbouwt, dus ik laat haar op haar eigen tempo met af en toe een kleine aansporing de round-pen ontdekken. Dit ging heel goed, en na enige twijfel neemt ze hem.
Op naar de garrocha. Ik weet dat dit een not-done is voor ons, maar we kijken hoe ver we komen. Gelukkig krijgen we al snel hulp van één van de medewerkers van TWE Vledder. Zij houd de garrocha vast en zo lopen we samen door de bak. Af en toe houd ze de garrotcha wat dichter bij Tara en haalt hem weer weg als ze rustig blijft staan. Zodra de garrocha naast haar schouder komt voel ik de spanning toenemen in haar lijf. Dit gaan we zeker oppakken met grondwerk.
Na de garrocha positief te hebben afgesloten doen we de staanders met beker nog een keer. Tara is echt aan het eind van haar kunnen, en is één hele grote spanningsboog. Ik besluit hem wel te doen om hem goed af te sluiten, hierna is het genoeg geweest voor haar.
