De cavalerie is als rijdende militaire eenheid vaak wel bekend. Maar in Nederland kennen we ook het Korps Rijdende Artillerie, ook wel bekend als de Gele Rijders. Het Korps Rijdende Artillerie is onderdeel van de Koninklijke Landmacht.
Geschiedenis
Het Korps Rijdende Artillerie is in 1793 opgericht door stadhouder Willem V. Dit om de artillerie in staat te stellen om op het slagveld de paarden van de veel snellere cavalerie te kunnen volgen. Prins Willem II schonk bij zijn inhuldiging tot koning in 1842 de Rijdende Artillerie een met gele tressen afgezet huzarenuniform, waardoor de naam Gele Rijders ontstond. Ze waren ook een gewild onderwerp van bekende schilders.
Na de overwinning van de Duitsers in mei 1940 werd het Nederlandse leger ontbonden, zo ook de Rijdende Artillerie. Na de Tweede Wereldoorlog werd het Nederlandse leger opnieuw opgebouwd, echter zonder Rijdende Artillerie. Door motorisering en mechanisering was de reguliere veldartillerie snel verplaatsbaar geworden, waarmee de Rijdende Artillerie als apart legeronderdeel overbodig was geworden. Oud-Gele Rijders hielden in de naoorlogse jaren de herinnering levend met bijeenkomsten en optredens in volledige uitdossing.
Uiteindelijk leidde dit er begin jaren '60 toe, dat er werd onderzocht hoe op zijn minst iets aan traditievoortzetting kon worden gedaan en hoe de Rijdende Artillerie misschien toch weer een plaats binnen de landmacht zou kunnen krijgen. Verschillende ideeën passeerden de revue, uiteindelijk resulterend in het voornemen om één van de bestaande afdelingen veldartillerie om te dopen naar een Afdeling Rijdende Artillerie en deze te belasten met de traditievoortzetting van de Rijdende Artillerie. Was vlak na de oorlog een meerderheid van de oud-rijders nog tegen een overdracht van de tradities van de vooroorlogse Rijdende Artillerie aan een 'willekeurig' onderdeel, begin jaren '60 voelde men dat niet meer zo sterk. Een meerderheid van oud-rijders was voor dit plan, zodat besloten werd het ten uitvoer te brengen. De keuze viel op de 11e Afdeling Veldartillerie, die was gelegerd in Schaarsbergen, gemeente Arnhem. Op 16 januari 1963 werd de 11e Afdeling Veldartillerie op ceremoniële wijze omgedoopt tot de 11e Afdeling Rijdende Artillerie (11 Afdra).
Na het einde van de Koude Oorlog werd het takenpakket van de afdeling uitgebreid. Naast het leveren van vuursteun kon 11 Afdra ook bij vredesoperaties worden ingezet. Zo zijn de Gele Rijders onder meer actief geweest in Kosovo (1999), Bosnië (2003-2005), Afghanistan (2007-2010). In 2011-2012 maakte de eenheid deel uit van de Compagnie in de West die is gestationeerd op Curaçao.
Tegenwoordig bestaat het Korps uit:
- Twee batterijen van het VuursteunCommando (VustCo), gelegerd in de Tonnetkazerne in 't Harde
- Manege KRA, eveneens gevestigd in de Tonnetkazerne.
- Museum KRA, dat zich - evenals het Nederlands Artillerie Museum - bevindt op de 'Legerplaats bij Oldebroek', gelegen naast de Tonnetkazerne in 't Harde.
Koninklijk huis
De Rijdende Artillerie heeft een nauwe historische band met het koninklijk huis. Tijdens de regering van Koning Willem II gingen de Gele Rijders aan kop in de Koninklijke stoet bij de opening van de Staten-Generaal. Tegenwoordig is de eenheid verantwoordelijk voor het afvuren van saluutschoten bij plechtigheden rond het Koninklijk Huis, zoals bij het huwelijk van kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima, de geboorte van prinses Amalia en bij de begrafenissen van prins Claus, prinses Juliana en prins Bernhard. Op Prinsjesdag geeft een batterij van de Gele Rijders minuutschoten af van het moment dat de Koning het Paleis verlaat totdat hij daarin is teruggekeerd.
Manege
Na de schenking van het paard Rudolf in februari 1965 ontstond het idee om een rijvereniging voor officieren van het Korps Rijdende Artillerie op te richten. Aangezien het Korps vanaf haar oprichting in 1793 tot aan het begin van de tweede wereldoorlog het paard als transportmiddel had gekend was het een kleine stap. In 1999 verhuisde het Korps Rijdende Artillerie naar ‘t Harde bij Oldebroek. De manege volgde op 1 februari 2005. De oude manege in Schaarsbergen is gesloopt en het terrein is teruggegeven aan de natuur.
Naast de militaire taken van het korps, heeft de manege ook zijn eigen rol. Zo zorgt de manege voor het behalen van het militaire ruiterbewijs, dat bijvoorbeeld een eis is voor het meerijden tijdens de escorte op Prinsjesdag. Daarnaast biedt de manege ook de mogelijkheid tot teambuilding, reïntegratie en coachingssessies voor militairen met problemen (bijvoorbeeld PTTS).
Om deel uit te maken van het Korps Rijdende Artillerie moet je een militaire opleiding volgen. Je bent immers in actieve dienst. Voor de ceremonie dragen de militairen een speciaal uniform. Kenmerkend voor het uniform is het sabel, waarmee de officier commando's geeft.
De paarden
De paarden van het Korps zijn altijd vos gekleurd. Ze werken voornamelijk met Gelderse paarden. Alleen tijdens bepaalde evenementen lopen anders gekleurde paarden mee, maar deze zijn dan niet in eigendom van het Korps, maar van de militairen zelf.
Naast vos zijn de paarden ook altijd ruin. Merries en hengsten zijn niet toegestaan. De stokmaat moet minimaal 1.70m zijn en uiteraard is een braaf karakter een vereiste. De huidige fokkerij richt zich veel meer op sport, waardoor het moeilijk is om geschikte paarden te vinden. Ze zijn vaak wat heter en minder braaf van karakter. De geselecteerde paarden komen eerst op proef en als blijkt dat ze geschikt zijn, worden ze aangekocht. Naast het gebruik tijdens de ceremonies, worden deze paarden ook ingezet voor de lessen op de manege, waar zo'n 20 boxen beschikbaar zijn. Om de paarden goed in conditie te houden, brengt het personeel van de manege ze veelzijdig in de sport uit. Op woensdag is er de specifieke schriktraining met kanonnen.
De uitrusting voor de paarden is uniek. Voor ieder kanon staan vier paarden. De strengen bestaan uit kettingen en 2 van de paarden worden bereden. Hiervoor dragen zij speciaal aangepaste zadels. De andere 2 paarden worden aan de hand begeleid. De overige dagen worden ze getraind in dressuur, springen of eventing.
