Wanneer je je verdiept in Fytotherapie (kruidengeneeskunde) gaat er een wereld voor je open. De fytotherapie is gebaseerd op een schat aan kennis en ervaring die wortelt in een heel ver verleden. De mens begon planten te gebruiken door observatie van de dieren die zij om zich heen zagen, door gebruik te maken van het intuïtieve en instinctieve gedrag van deze dieren. Ook bij onze hedendaagse, gedomesticeerde paarden is het oerinstinct qua kennis van planten en struiken nog steeds aanwezig. De hedendaagse Fytotherapie kan helpen ter ondersteuning of ter genezing van kwalen bij paarden. Ook zien we tegenwoordig steeds meer dat paardeneigenaren een pluktuin aanleggen voor hun paarden. Wat kan je hier nou inzetten? Dit keer de Hop.
De belangrijkste eigenschappen en indicaties voor inwendig gebruik van de Hop zijn:
Stress en mentale of emotionele onbalans:
- Licht kalmerend
- Licht slaapverwekkend
- Bevordert het inslapen
Voor merries:
- Voorkomt osteoporose
- Bevordert de geslachtsdrift
- Bevordert de hengstigheid
- Plantaardig-oestrogeen
Voor hengsten en ruinen met hengstengedrag:
- Tempert de geslachtsdrift
Let op: niet gebruiken tijdens de dracht, niet gebruiken bij hormoonafhankelijke aandoeningen!
Geschiedenis van de plant
Wordt al genoemd door Plinius de Oudere, die vermelde dat de plant veel aangeplant werd in Romeinse tuinen, de Romeinen aten de jonge scheuten als groente
Deze plant wordt al eeuwen gecultiveerd. in Europa teelde Duitse monniken het in ieder geval al in de 9de eeuw. Hildegard von Bingen zei dat de Hop treurig en melancholiek stemt. in de Nederlanden is het in de 13de eeuw bekend geraakt, en ook hier is het door monniken uitgedacht om het aan bier toe te voegen, in eerste instantie moesten bierdrinkers erg wennen aan de bittere smaak van met Hop gebrouwen bier, maar de bierbrouwers gaven sterk de voorkeur aan Hop, vanwege de conserverende kwaliteiten van het kruid. in Engeland bestond er veel vooroordeel tegen het gebruik van Hop in het bier, het werd zelfs door het parlement verboden, omdat het een "kwaadaardig onkruid" zou zijn dat "de smaak van het bier zou bederven en het volk in gevaar zou brengen". Koning George iII van Engeland zou op een kussen van Hopbellen geslapen hebben om hem te genezen van zijn porphyria. Porphyria wordt veroorzaakt door een te geringe productie van hemoglobine, de symptomen zijn fotosensibiliteit, pijn in de onderbuik, zeer donkerrood gekleurde urine en verlammingen van armen en benen. De interruptie van zenuwimpulsen naar de hersenen kunnen leiden tot psychiatrische stoornissen, uiteindelijk uitmondend in zware epileptische aanvallen die de dood tot gevolg hebben.
Eigenschappen
Hop behoort tot de Hennepfamilie, de plant stamt oorspronkelijk uit Oost-Europa. Het is een snel groeiende klimplant die groeit tegen heggen, schuttingen en kreupelhout. De gekweekte hop voor de bierbrouwers klimt tegen palen van 4 tot 6 m hoger. Hop komt voor in Europa, Azië en Noord-Amerika, in alle gematigde klimaatzones. Uit de vertakte wortelstok groeien in de lente knobbelige ruwe stengels die zich met ankervormige ranken vasthechten aan twijgen, takken en afrasteringen.
De langgesteelde kruiswijs geplaatste bladeren, gelijken op die van de wingerd, maar zijn dieper gelobd en handvormig met een scherp getande bladrand. Mannelijke en vrouwelijke bloemen groeien aan verschillende planten (net als bij de hennep). De vrouwelijke bloemen vormen eivormige vruchtkegels (hopbellen met bruinige schubben die de kleinkorrelige gele klieren bedekken. Deze bevatten de werkzame bestanddelen, n.l. de hopbitterstoffen. Die geven ook het bier de aangename bittere smaak.
Gebruik
Gebruik de hopbellen. In gedroogde vorm 40 gram per 100 kg lichaamsgewicht per dag over het voer heen. Vers materiaal 80 gram per 100 kg lichaamsgewicht over het voer.
