Pfoe nou de les van woensdag is iets anders afgelopen als verwacht…
De les ging fantastisch! Ik begon met spanning, maar naar mate de les vorderde vloeide dit helemaal weg. Een kwartier voor het einde besloot ik toch even een galopje te doen, omdat het zo goed ging. Ik galopperen rustig in en rond en keek naar mijn instructeur die mij een aanwijzing gaf. Op dat moment schrikt het paard achter ons, waardoor die van van begint te rennen. Ik zitte het goed uit totdat ze een megabok gaf. Hierdoor werd ik letterlijk gelanceerd en ben ik hard neergekomen. Op het moment dat ik gelanceerd werd heb ik mijn teugels losgelaten en hier is mijn paard in gaan staan. Daardoor is zij op mij gevallen. Godzijdank is zij oké en werd ze voor de zekerheid nagekeken van de week. Ik ben daarintegen hier niet goed van afgekomen. Toen ik op de grond lag kon ik niet bewegen en had ik moeite met ademen. Ze hebben 112 gebeld en ik heb een dekentje over mij heen gekregen. Het wachten op de ambulance duurde erg lang doordat ze verkeerd gereden waren. Daardoor heb ik zeker een halfuur in bak liggen kreunen van de pijn. De les na mij was afgezegd, waardoor al die mensen kwamen kijken. Ik ben net voor de bakrand terecht gekomen dus iedereen kon het zien. Ik vond het erg vreselijk om daar super chantant op de grond te liggen kreunen van de pijn, terwijl iedereen zat te kijken. Ik heb ook nog nooit zo veel pijn gehad. Toen de ambulance er eindelijk was moet ik nog verplaatst worden naar de ambulance. Dit ging ook niet zo soepel helaas. Ik had zo’n pijn en door het lange wachten waren spieren verkleund. Ik was gevallen als een hoopje en moest recht op de brancard komen natuurlijk. Nou ik heb het uitgegild van de pijn, schaam me kapot! Ik weet dat het niet handig is om te gillen bij de paarden, maar als je zoveel pijn hebt is dat toch je eerste reactie?
In het ziekenhuis ben ik volledig door de molen gehaald en hier is het een en andere uitgekomen:
Een gebroken stuitje, ruggenwervel, rib, jukbeen en een klaplong. Ik lig nu nog ter observatie in het ziekenhuis en mag volgende week als het goed is naar huis. Morgen komen mensen van stal langs om het over de verzorging van me paard te hebben voor de komende tijd.
Tja wat moet ik zeggen ik baal ontzettend. We waren zo goed bezig en dat is nu door een stom momentje allemaal weg. De vorige keer had ik alleen me pols gebroken en toen durfde ik er al niet meer op laat staan nu. Ook loop ik nu vast met mijn opleiding waar ik ontzettend van baal. Ik kan de komende tijd niet terug naar mijn studentenhuis en ga bij me ouders logeren. Ik heb ontzettend veel pijn en slik veel medicatie. De arts zei dat ik in een extra lastige situatie zit door de verschillende breuken. Voor me stuitje zou ik het beste op me zij kunnen liggen, maar voor me rug en ribben juist op me rug. Ik hoop dat ik snel wat minder pijn heb en naar me paard kan
Liefs Vivianne
