Interessant! Ik merk vooral dat de kennis die ik vroeger voorgeschoteld kreeg echt verouderd is, het is niet meer 1 soort is juist, er zijn zoveel verschillende manieren.
Ik denk dat ik vooral in mijn achterhoofd hou dat ik met mijn kennis en kunde het beste voor mijn pony's doe en wil. Leer ik dingen bij die ik nu wel doe wat niet juist is of wat beter kan, dan pas ik dat aan. Dit zorgt ervoor dat ik mij geen zorgen maak, maar wel open sta voor nieuwe informatie. Want je bent nooit uitgeleerd!
Ik zie dingen ook niet als fout of goed, meer als dat past wel bij ons of dat past niet bij ons. (Uitzonderingen daargelaten, mishandeling etc is nooit correct) Ik pas mij als mens denk ik makkelijker aan dan als mijn pony, dus kijk ik meer vanuit hen. Waar doe ik hen een plezier mee, waar worden zij gelukkig van (in mijn ogen, want dat is ook een discussie an sich denk ik)
