In deze serie neem ik jullie mee in de ontwikkelingen van mijn eigen equihabitat. In maart 2022 ben ik gestart met de inrichting van het perceel. Het moet een plek worden waar de paarden worden voorzien in hun natuurlijke behoefte, maar waar ook veel ruimte is voor andere dieren zoals amfibiën, vogels, klein wild, knagers en insecten. En natuurlijk een diversiteit aan planten en grassen.
Een van de basisvoorwaarden voor mijn paarden (en zou voor ieder paard moeten zijn) is goed ruwvoer. Ik ben niet per sé voorstander van onbeperkt hooi, maar wel voor onbeperkt ruwvoer. Zo kunnen ze altijd iets knabbelen en staan ze nooit met een lege maag.
In die basis zie ik het volgende als ruwvoer, dat ze dagelijks krijgen:
- Hooi en gras
- Stro
- Takken en planten
Waarbij de laatste het makkelijkste is, want we hebben veel eetbare planten, bomen en struiken op en rond het perceel. Daar heb ik nog een en ander bij geplant, voor een gevarieerd menu. Ongeveer 5% van het rantsoen bestaat uit takken of planten. Stro heb je in verschillende variaties. Gerstestro vinden ze het lekkerst. Dat is ook het zachtste van structuur. Maar tarwestro kan ook prima. Ik geef altijd zo'n 20% per dag stro om te knabbelen, niet meer in verband met risico op koliek. In de praktijk is dat 1 plak van een baaltje. En dan blijft er nog 75% hooi en gras over.
Omdat ik sobere dieren heb, krijgen ze maar beperkt weidegang. In de winter maximaal een uur, in de zomer maximaal een dagdeel. Bij voorkeur pas als het gras uitgebloed is. Dan is de voedingswaarde het laagste en zitten er meer vezels in.
Hooi heb je in allerlei soorten en maten en is hiermee meteen de lastigste factor. In een ideale wereld heb ik het liefst uitgebloeid gras, laat in het jaar gemaaid, bij voorkeur op een vroege ochtend. Laag in suiker, stengelig en grof, hoger in eiwit. Ik dacht het gevonden te hebben. Ik ken de wei en de boer die het land maait. Het stond goed in het zaad en heeft een week liggen drogen. Het is in kleine baaltjes geperst. Perfect, dacht ik!
Helaas hadden na een paar weken 2 van de 3 pony's aan dunne mest en gingen ze alle 3 schuren. Bleek dat het gehalte suiker extreem hoog was (ongeveer 20%) en eiwit laag. 20% suiker betekent dat wanneer je 10kg hooi voert, je dus 2kg suiker per dag geeft. Dat is veel teveel. Op zoek naar ander hooi dus. We hebben een kleine opslag, dus ik heb de voorkeur voor kleine pakjes hooi. De eerste partij die we haalden was perfect. Laag in suiker, gemiddeld in eiwit en lekker grof. Helaas ben je bij een fourageur afhankelijk van partijen en de 2e partij was dan ook niet hetzelfde. Dit was heel arm, er zat veel gruis in en was fijn van structuur. Ze eten het niet graag. Op zich prima, want dan kan ik wel onbeperkt voeren. Maar om toch wat meer voedingsstoffen te voeren, zonder veel bij te hoeven voeren, heb ik een midibaal voordroog gehaald. Met name omdat ik geen opslag meer heb en het dus buiten moet bewaren. Het is heel droog voordroog, uitgebloeid gras, laag in suiker, hoog in eiwitten. Dit meng ik met het arme hooi. Voor nu doen ze het er goed op. Maar een volgende partij kan wel weer anders zijn en eigenlijk geef ik liever geen voordroog. Een lastige puzzel naar het ideale hooi!
