De Lusitano, ook wel de Puro Sangue Lusitano genoemd, is een Portugees paardenras. Voorouders van het ras waren al in 20.000 v.Chr. aanwezig op het Iberische schiereiland. Tegen 800 v.Chr. stond deze regio bekend om zijn oorlogspaarden. Deze maand meer over dit Iberische paardenras.
Geschiedenis
Grottekeningen wijzen uit dat de voorouders van de Lusitano tussen 20.000 en 25.000 v.Chr. al aanwezig waren op het Iberische schiereiland. Deze oude paardenrassen werden voornamelijk gebruikt voor oorlogvoering. Verschillende volkeren die het schiereiland in deze periode hebben aangevallen, hebben ook weer paarden met ander bloed meegenomen. Zo hebben de Umuyyad moslims hebben bijvoorbeeld de Berber geïntroduceerd.
Daarnaast zijn er ook verschillende legendes over de voorouder van de Lusitano. Zo zouden de merries gedekt worden door de wind, waardoor de veulens de verbazingwekkende snelheid van de moeder meekregen. Daarnaast is er en meer moderne hypothese dat de band die de Iberische mensen met hun paarden hadden de initiële inspiratie was voor de centaur.
Het ras wordt al enkele eeuwen gefokt in het zuiden van Portugal. Het is vrijwel zeker dat de ontstaansgeschiedenis van het ras overeenkomt met dat van de Andalusiër. Van 1912 tot 1967 vormden zij een gemeenschappelijk stamboek. Daarna werd het stamboek opgesplitst. De Lusitano werd ondergebracht bij het Puro Sangue Lusitano en de Andalusiër bij het Pura Raza Española.
Naast de Andalusiër heeft de Lusitano ook veel genetische overeenkomsten met de Alter Real. Dit ras wordt vanaf 1747 speciaal gefokt voor het Portugese hof. Ondanks de vele overeenkomsten, hebben de bloedlijnen zich altijd afzonderlijk ontwikkeld en worden de rassen op die manier van elkaar onderscheden.
Een schilderij van een Spaans oorlogspaard uit 1603, dit is een voorouder van de moderne Lusitano.
Kenmerken & Exterieur
De Lusitano heeft een compact, vierkant gebouwd lichaam. De schouders zijn stevig en gespierd en ze hebben een diepe, brede borst. Het hoofd heeft een rechte of iets bolle lijn en het ras heeft een imposant gebogen hals. De manen en staart zijn vaak lang en golvend. Vanwege dit uiterlijk wordt het ras een barokpaard genoemd. Elke effen kleur is toegestaan, maar schimmel is de meest voorkomende. Het ras is relatief klein, met een stokmaat tussen de 1.57m en 1.63m.
Het paard is zeer wendbaar en heeft geen extreme knie-actie. Over het algemeen heeft dit ras een comfortabele zit.
Belangrijke verschillen met de Andalusiër zijn een meer hellend kruis met lager aangezette staart bij de Lusitano. Ook heeft de Lusitano meer convex (bolvorming) in het hoofdprofiel.
Karakter & Gebruik
De Lusitano staat bekend om zijn intelligente en welwillende karakter. Daarnaast is het een vrij sensibel paard dat uiterst alert is op elke beweging die de ruiter maakt. Het ras is ontzettend mensgericht, vriendelijk en rustig, en werkt graag.
Het ras kan ingezet worden als tuigpaard, maar ook als rijpaard. Vooral in de klassieke dressuur doen deze paarden het goed en schoppen ze het tot het hoogste niveau.
De Lusitano is ook uitermate geschikt voor de Working Equitation, een veelzijdige discipline waarbij verschillende oefeningen aan bod komen die zijn afgeleid van het werken met paarden op het land.
Carlos Pinto & de Lusitano Soberano tijdens de Wereldruiterspelen in 2014.
